Mielecki Chór Nauczycielski Akord ZNP i SCK świętował 50 – lecie. Gratulacje i najlepsze życzenia jubilatom podczas koncertu galowego składało wielu polityków samorządowców i miłośników sztuki.
Chór Nauczycielski Związku Nauczycielstwa Polskiego i Samorządowego Centrum Kultury „AKORD” w Mielcu powstał pod patronatem ZNP wiosną 1969 roku, gromadząc nauczycieli z całego powiatu mieleckiego oraz byłych członków chóru działającego przy Liceum Pedagogicznym w Mielcu.
Pierwszy okres działalności chóru należy wiązać z osobą dyrygenta pana Franciszka Saramy,a także wzorcem działającego w Mielcu Chóru Męskiego „MELODIA”. W tym okresie największy udział w organizacji, naborze i scalaniu chóru mieli: Jan Ochalik, Antonina Kołcz, Maria i Marian Dudkowie, Rozalia i Zygmunt Matysowie oraz Helena Gorzelany.
Koncertowano z okazji świąt państwowych, dożynek, festynów, przeglądów organizowanych przez Zarząd Wojewódzki ZNP, a nawet okazjonalnie np. na weselach. Taka działalność chóru przynosiła autentyczną radość i zadowolenie jego członkom. Powodowało to budowanie wspaniałych nierozerwalnych więzi przyjaźni, co charakteryzuje ten chór do dzisiaj.
Chór od początku cieszył się powszechną sympatią, sprzyjały mu władze, oświatowe i związkowe w osobach: Eugeniusza Kahla, Edwarda Żurka, Stefanii Wacławskiej, Janiny Mazur-Lis, Romana Pięty, Adama Jemioło i Stanisława Karwackiego. Związkowcy ci mieli ambicje, aby stworzyć chórowi jak najlepsze warunki do działania.
Kiedy działalność chóru została na krótko przerwana chorobą dyrygenta, natychmiast podjęto starania o znalezienie jego zastępcy. Udało się pozyskać znaną w środowisku mieleckim postać, cieszącą się ogromnym autorytetem w osobie pana Jerzego Kopcewicza, który był dyrygentem Chóru Męskiego „MELODIA”, działającego przy ówczesnym Robotniczym Centrum Kultury w Mielcu. Nowy dyrygent wprowadził do chóru nową metodykę pracy i ambitny repertuar, oraz kilku nowych członków – panów z Chóru „MELODIA”. Wzrosła dyscyplina wewnętrzna i wytworzył się korzystny dystans pomiędzy dyrygentem, a chórzystami. Dobór repertuaru był selektywny, pojawiły się pieśni wymagające wysokich umiejętności wokalnych, stosowane metody pracy pozwalały na dopracowanie repertuaru. W efekcie chór znacznie podniósł swój poziom artystyczny i przeżywał drugą młodość; zaczął liczyć się w skali ówczesnego województwa rzeszowskiego. Niestety tę dobrą passę przerwała ciężka choroba i śmierć pana Jerzego Kopcewicza.
Stan wojenny i zmiany układu administracyjnego, a także śmierć prezesa ZNP Eugeniusza Kahla i działaczki związku Stefanii Wacławskiej wpłynęły na częściowe osłabienie działalności zespołu.
Ponowne ożywienie działalności zespołu nastąpiło w roku 1985, kiedy dyrygenturę chóru objął pan Paweł Lis, mający już wyraźne sukcesy artystyczne w pracy z założonym przez siebie Chórem Młodzieżowym I Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Konarskiego w Mielcu.
Nowy dyrygent zdobył powszechne zaufanie i uznanie, a swoją osobowością pozytywnie oddziaływał na wszystkich członków chóru młodszej i starszej generacji. I tak rozpoczął się trzeci etap działalności chóru.
Pan Paweł Lis jest nie tylko profesjonalnym dyrygentem zespołu. To przede wszystkim sprawdzony przyjaciel. Człowiek obdarzony prawdziwą charyzmą, niezwykłym poczuciem humoru, doskonały metodyk i profesjonalista. Od początku swojej dyrygentury postawił na emisję głosu, dykcję i intonację, co przyniosło wyraźne i wymierne efekty. Kolejne koncerty oraz przeglądy przynoszą duże osiągnięcia artystyczne, które satysfakcjonują chórzystów i spajają zespół.
Do sprawnego działania i sukcesów chóru przyczyniają się również kolejni jego prezesi: Jan Ochalik, Maria Orłowska, a obecnie Barbara Maj, a także prezesi Zarządu Oddziału ZNP: Stanisław Karwacki i obecnie Stanisław Rajda.
Kolejny etap działalności chóru jest związany z przejęciem patronatu nad chórem przez jeszcze jedną instytucję. Otóż w wyniku porozumienia prezesa Zarządu Oddziału ZNP Stanisława Rajdy i dyrektora Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu Jacka Tejchmy od roku 2002 patronat nad chórem „AKORD” sprawują obie te instytucje. Daje to korzyści nie tylko materialne, co nie jest bez znaczenia w dobie gospodarki rynkowej i trudności w dofinansowaniu kultury, ale także ogromne wsparcie organizacyjne.
O skuteczności pracy dyrygenta, zarządu i instytucji wspierających świadczy wysoki poziom artystyczny zespołu, co wyraża się w jego wysokich lokatach i wyróżnieniach w różnych przeglądach, prezentacjach i festiwalach chóralnych.
Jest jednak coś, co wyróżnia „AKORD” spośród innych zespołów. To taka prawdziwie przyjazna atmosfera. Dzięki temu, że wśród chórzystów są i emerytowani nauczyciele i „świeżo upieczeni” absolwenci liceum, wszyscy czują się tu jak w wielopokoleniowej rodzinie. „AKORD” towarzyszy swoim członkom w chwilach radosnych, jak np. ślub, ale też towarzyszy swoim członkom i ich rodzinom podczas ostatniej drogi. Można więc śmiało powtórzyć za autorem, że „piosenka jest dobra na wszystko…”
