Jeden z uczestników Powstania Wielkopolskiego zrobił wiele dla Mielca. Mowa o Stanisławie Śledzikowskim (1901-1948). W młodości wraz z ojcem i bratem brał udział w Powstaniu Wielkopolskim w walkach o Szubin.
W okresie międzywojennym został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Za udział w powstaniu otrzymał także pamiątkowy Krzyż Powstańca Broni. Był autorem pomnika powstańczego, który uroczyście odsłonięto w 1939 r. na cmentarzu w Szubinie. Niestety w 1940 r. pomnik został zburzony w 1940 r. przez Niemców.
Śledzikowski przyjechał do Mielca wraz z rodzicami, siostrą Henryką (ps. ,,Irys”) i bratem Julianem w 1940 r. z Szubina, gdzie jego ojciec prowadził duży zakład stolarski. W Mielcu podjął pracę w zakładzie stolarskim Rymanowskiego, w którym pracował do końca okupacji.
Do konspiracji AK został wciągnięty przez Władysława Nurkę ps. ,,Juhas”. Gdy ,,Juhas” został oficerem wywiadu w Komendzie Inspektoratu Mieleckiego, przekazał referat Śledzikowskiemu (ps.Drwal”), który prowadził go do września 1944 r. St. Śledzikowski rozbudował siatkę wywiadu opierając się głównie na wysiedleńcach z Wielkopolski, przebywających na terenie Mielca. Jednym z nich był ,,Flisak” (Antoni Łopuszański), b. student politechniki, referent wywiadu w FWM. Śledzikowski był wywiadowcą na mieleckim lotnisku. Jego meldunki przekazywane były do Okręgu AK Kraków.
Po wojnie wrócił do Szubina i nadal produkował meble i zajmował się naprawą i renowacją mebli. Zmarł w 1948 r. w dosyć tajemniczych okolicznościach. Znaleziono go nieprzytomnego w swoim zakładzie stolarskim. Pochowany jest na cmentarzu w Szubinie. W powieści historycznej „Miejsce”, autorstwa Włodzimierza Kłaczyńskiego, Stanisław Śledzikowski, pojawił się jako Stanisław Rybkowski.
Andrzej Krempa
