11 listopada to znamienna data w życiu każdego Polaka, Narodowe Święto Niepodległości. W tym dniu w całym kraju organizowane są uroczystości upamiętniające rocznicę Odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli.
Niestety w tym roku, ze względu na pandemię covid – 19, nie można wspólnie świętować. Mimo trudnych czasów, uczniowie ZSB postanowili w wyjątkowy sposób uczcić Narodowe Święto Niepodległości, swoją postawą udowadniając, iż zawsze należy pamiętać o tak ważnym wydarzeniu, niezależnie od panujących warunków.
Młodzież wykonała zdjęcia, plakaty , recytowała wiersze i śpiewała pieśni patriotyczne, wszystko dokumentując. Okazało się, że uczniowie ZSB są niezwykle kreatywni, czego dowodem są nadesłane prace.
Wiktoria Turczyn z klasy i Gabriela Szeleś napisały wiersze oto one:
Niepodległość
Noc listopadowa – jedenasta, lecz pomna
Gdy nadzieja już przygasła po wieku niewoli
Znowu Polska powstała, Ojczyzna niezłomna
Już nie będzie ofiarą zaborczych swawoli.
Osiemnasty rok wieku a czwarty rok wojny
Nową wolność przynosi, tej ,, co nie zginęła’’
Bo Polacy jej dzieci, naród ów niezłomny
Sprawili, że nigdy przed nikim karku nie ugięła.
Choć car wrogi I cesarz głosił się jej panem
I na zsyłki spędzali naród w syberyjskie knieje
Nie sprawili, że Polak mógł być ich poddanym
Dziś w wolności euforii w twarze im się śmieje.
Polska niepodległa, burzliwe jej losy
Lecz narodem jest silna, z popiołów powstaje
Gdy w historii już nie raz wiedli ją na stosy
W walce o swą dumę I godność nie ustaje.
Wiktoria Turczyn
“ 11 listopada ”
Z roku na rok ta sama bajeczka,
Opowiada ją babcia, dziadek, tata lub cioteczka.
“123 lata” ciągle powtarzane było,
A dzieci w skupieniu słuchały aż miło.
Bo każdy powinien znać tę historię,
W której dużo krwi wylało się na wojnie.
Wiele pożegnań, płaczu i rozpaczy,
Żaden Polak w głębi duszy tego nie wybaczy.
Wielką jest rocznicą ten 11 listopada-
Dzień radości, w którym zazwyczaj nie pada.
Kiedyś rozdzielił nas zły i okrutny los,
Jednak my, ciężką pracą rzuciliśmy go na stos.
Oddaliśmy w zapomnienie, a teraz się cieszymy,
Z tego, że białe orły tak dzielnie walczyły.
Ubrali nasza Polskę po tylu latach w ubrania,
Ponieważ trzy razy przez zaborców została rozebrana.
Zbita jak szkło, zdeptana, spętana
Lecz na nowo w części poskładana.
Brakujący puzel został odnaleziony,
W rodowitych barwach- biało-czerwonych.
A jak Ciebie zapytają:
-Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów, że z tych łąk, co pachną miodem,
Że z tej Ziemi Odzyskanej,
Przez wszystkich Polaków ukochanej.
Gabriela Szeleś
Uczniowie z Technikum Nr 2 na zdjęciach przedstawili, czym dla nich jest Niepodległość:
Utalentowani plastycznie uczniowie, przedstawili dążenia Polaków do niepodległości na plakatach: