Olać Unię. Racja jest nasza. PRAWDA jest nasza [FELIETON]

Marsz Niepodległości wyszedł i przeszedł. Przeszedł ulicami Warszawy, ale też przeszedł do historii. Także jako najbardziej liczny ze wszystkich dotychczasowych marszów.

Po raz pierwszy i organizatorzy, i policja byli zgodni w liczeniu. 250 tysięcy. Do tej pory i policja i organizatorzy podawali zawsze zupełnie inne dane i na ich podstawie można było wyliczyć średnią. Tu średniej liczyć nie trzeba. Ale nawet jak uczestników było 150 czy 200 tysięcy, to i tak ogrom.

To taki ogrom, który potwierdza nasze racje. To znaczy racje organizatorów. I tych prawdziwych, i tych, którzy się pod organizację podpięli. Czyli rząd i prezydenta.

Bo jak 250 tysięcy maszeruje z białoczerownymi i nie rozrabia, to nieliczne fakty ciut inne niż wzorcowe, nie zmieniają naszego poczucia, że mamy rację. To znaczy, dobrego samopoczucia organizatorów. I władzy.

Tym większe zarówno zdziwienia jak i złość budzą nieprzychylne komentarze o Marszu, o Polsce i polskim rządzie na tzw. Zachodzie. W zachodnich, nieprzychylnych nam mediach.
W setkach, może tysiącach komentarzy pod zdjęciami pokazującymi, jak rodzinnie i świątecznie manifestowali Polacy, popierający władzę i Marsz polscy internauci podkreślają, że ta cała zachodnia propaganda to kłamstwo, obłuda, walka z Polską, zaprzaństwo polskich dziennikarzy, podłość syjonistów i Niemców, ….

Umyka uwadze fakt, który nie umknął uwadze zachodnich mediów, że oto rząd rozmawiał i dogadał się ze skrajną prawicę, niezależnie od tego, jak bardzo jest patriotyczna (pojęcia patriotyzmu na użytek marszu nie zdefiniowano), jak bardzo wpływowa i co Polsce może od niej grozić, albo co Polska może jej zawdzięczać.
Zapewne niepokój na Zachodzi budzi fakt, z którego dumni są i organizatorzy i podpinający się pod nich rząd, czyli gwałtowny liczebnie wzrost ilości uczestników marszu. Ja nie wiem, jaka była przyczyna, ale dość łatwo go zinterpretować, jako gwałtowny wzrost wpływów skrajnej prawicy w Polsce.
A to nie może przejść w Europie i na świecie bez echa.
Czy nam się to podoba, czy nie. Czy zgadzamy się z taką interpretacją, czy się nie zgadzamy.

Słyszę głosy, często mądrych, rozsądnych ludzi: a niby dlaczego mamy się przejmować tym, jak nas postrzega zagranica? Skoro robimy dobrze. Skoro to co piszą, jest i tak wyssane z palca. Patrzcie, jak było spokojnie, rodzinnie, kolorowo, patriotycznie.
No patrzcie!!! A oni nie patrzą.

To może ich „olać”?

Poniżej wytłumaczę – i tym bardziej inteligentnym zwolennikom nieprzejmowania się zagranicznymi opiniami, i tym mniej inteligentnym – dlaczego powinniśmy jednak brać pod uwagę to, co o nas myślą na Zachodzie. Dlaczego powinniśmy się tym bardzo przejmować, jak myślą źle. Nawet jak uważamy, że nie mają racji, albo że robią to złośliwie.

Wyobraźmy sobie na chwilę, że nasi dobrzy znajomi zaczęli o nas źle mówić. Oczywiście wiemy, jesteśmy przekonani, że nie mają racji, bo my jesteśmy w porządku. Tak bardzo to wiemy, że nie przyjdzie nam do głowy zapytać, dlaczego źle mówią o nas, czy przypadkiem nie mają trochę racji w tej o nas opinii.
Pomyślimy sobie – pal ich sześć, nie ci znajomi, to będą inni.
Jednak przychodzi taki moment, kiedy prawie wszyscy zaczynają o nas źle mówić. Ale my i tak się tym nie przejmujemy. Wszak racja i PRAWDA jest po naszej stronie. Ba, jesteśmy nosicielami PRAWDY, a oni to kwestionują. Pal ich sześć
W końcu na końcu zostają nam jacyś ostatni znajomi, myślący jak my, albo takie myślenie udający. Fakt, mieszkają gdzieś na East Endzie (czy to miasta, czy to Europy), w gównianej dzielnicy, trochę szemrane towarzystwo. Ale przecież myślą tak samo jak my.

Więc mamy znajomych nadal. Co najwyżej nie będziemy ich odwiedzać.
Nie pomyślimy, że może oni zechcą nas odwiedzić, razem ze swoimi kolegami z dzielnicy, żeby zobaczyć i pokazać kolegom, jak żyją ich bogaci znajomi w dobrej dzielnicy.

Przyjdą, powiedzą „zdrastwujtie rebiata” i już nie odejdą. Oj, biada wtedy naszej głupocie. Biada.

Andrzej Talarek

e-leclerc-mielec

Navi