11 kwietnia 1900 r. urodził się Stanisław Działowski – polski lotnik wojskowy i konstruktor lotniczy – amator. Starszy sierżant pilot Wojska Polskiego i brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych. 3 marca 1916 roku wstąpił do lotnictwa armii austro – węgierskiej. W czasie służby wojskowej podjął naukę w szkole budowy samolotów. Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do rodzinnego miasta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił w listopadzie 1918 roku do 2 Batalionu Lotniczego w Krakowie, przekształconego później w 2 Pułk Lotniczy.
W stopniu kaprala objął stanowisko szefa montowni płatowców w parku szkoły pilotów, z którą w 1919 roku został przeniesiony do Bydgoszczy. Na tym stanowisku pracował do 1926 roku. Od 1 kwietna 1926 roku wstąpił do szkoły pilotów, równocześnie pracując jako pilot w eskadrze treningowej głównego portu. W maju 1927 roku przechodzi do 2 Pułku Lotniczego do Krakowa, gdzie pracuje jako pilot i konstruktor parku lotniczego. W 1936 roku został zwolniony z wojska i przeniesiony na emeryturę. Dwa lata później podejmuje pracę w PZL Warszawa, a od 1939 roku zostaje przeniesiony do pracy w PZL Mielec.
Przez całe swoje życie zawodowe, wraz z bratem Mieczysławem zbudował 5 samolotów sportowych DKD, szybowiec „Bydgoszczanka” i oryginalny samochód – samolot pod nazwą „Aeromobil”.
Konstrukcje wg http://www.samolotypolskie.pl/samoloty/14794/126/Dzialowski-Stanislaw2 Działowski „Bydgoszczanka”, 1925, szybowiec. DKD-I, 1926, amatorski samolot sportowy. DKD-III, 1927, samolot sportowy. DKD-IV (DKD-V), 1928, samolot sportowy. DKD-V, 1930, samolot sportowy. DKD-VI, ok. 1930, projekt samolotu. DKD-VII, 1930, projekt samolotu szkolno-turystycznego. DKD-VIII, 1930, samolot szkolno-turystyczny. DKD-IX, projekt samolotu. DKD-X ”Aeromobil”, 1939, samolot łącznikowy i obserwacyjny, sanitarny, dyspozycyjny. We wrześniu 1939 roku został powołany do wojska, do 6 Pułku Lotniczego we Lwowie, następnie znalazł się w Rumunii, skąd dostał się do Francji. W marcu 1940 roku został instruktorem pilotażu w 108 Batalionie Lotniczym w Montpellier.
Po upadku Francji ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Od20 czerwca 1940 roku został przyjęty do RAF-u i po przeszkoleniu latał w 2 Jednostce Współpracy z Obroną Przeciwlotniczą jako pilot myśliwca. W trakcie lotu patrolowego nad Kanałem La Manche, 15 października 1941 roku został ranny i skierowany do szpitala wojskowego w East Kilbrick w Szkocji. Zmarł 19 marca 1942 roku, spoczywa na cmentarzu w szkockim mieście Perth. Pochowany na tamtejszym cmentarzu Wellhill. Jako pilot wylatał na 20 typach samolotów ok. 800 h, wykonał także 12 skoków spadochronowych.
Posiadał następujące odznaki i odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi, Medal X- lecia, Polową Odznakę Pilota, Złotą Honorową Odznakę LOPP-u i odznakę spadochronową.
Szczegółowy opis życia i działalności konstruktorskiej braci Działowskich autorstwa Teofila Lenartowicza – http://tmzm.mielec.pl/archiwum/hp/m2hp00_poczatki_lotn_mielec.htm
Źródła:
https://www.zs.mielec.pl/zs/images/stories/aktualnosci/2018_19/BohNaCod/Stanislaw_Dzialowski.pdf
http://www.samolotypolskie.pl/samoloty/14794/126/Dzialowski-Stanislaw2
