Nikt tak naprawdę nie zna przyczyn insulinooporności. Eksperci wiedzą jednak, u kogo występuje zwiększone ryzyko rozwoju wrażliwości na insulinę. Dowiedz się jakie są czynniki zwiększające prawdopodobieństwo występowania zaburzeń metabolicznych.
Obciążenie genetyczne – wywiad rodzinny
Występowanie w rodzinie zaburzeń metabolicznych, w tym insulinooporności i cukrzycy, również zwiększa ryzyko rozwoju tych schorzeń. W jednym z badań stwierdzono, że posiadanie rodzica chorego na cukrzycę zwiększa ryzyko trzykrotnie. W trakcie diagnozowanie lekarz ma obowiązek zapytac o wszelkie choroby rodzinne.
Zła dieta – Otyłość
Nie jest do końca jasne, dlaczego otyłość może prowadzić do insulinooporności, ale uważa się, że jej konsekwencją jest mało nasilony, ale rozległy stan zapalny w całym organizmie. Na szczególną uwagę zasługuje tłuszcz „centralny”, czyli tłuszcz gromadzący się wokół brzucha. Jest to tzw. tłuszcz trzewny. Ten rodzaj tłuszczu wytwarza cytokiny, czyli białka modulujące procesy zapalne. Mogą one również powodować, że insulina nie działa tak, jak powinna. W terapii inuslinooporoności i cukrzycy dieta ma kluczowe znaczenie. Warto zainwestować w dobrze zbilansowaną dietę pudełkową czy jakościowy catering dietetyczny https://afterfit-catering.pl/gorzow-wielkopolski/. Dzięki temu możliwe jest utrzymanie prawidłowego spożycia weglowdanów – składnika, które mają bardzo duży wpływ na stan zdrowia w tych schorzeniach.
Brak aktywności fizycznej
Siedzący tryb życia może zwiększać ryzyko zachorowania na cukrzycę, choroby serca i niektóre nowotwory. Ponownie, jak w przypadku otyłości nie jest do końca jasne, dlaczego brak aktywności fizycznej wpływa na insulinooporność, ale może to mieć coś wspólnego z cytokinami i ich odpowiedzią zapalną. Zwiększenie aktywności fizycznej, zwłaszcza jeśli prowadzi się siedzący tryb życia, jest bardzo kluczowe w leczeniu chorób metabolicznych.
Zespół policystycznych jajników (PCOS)
Jest to zaburzenie hormonalne, które dotyka do 10% kobiet w wieku rozrodczym. Bez odpowiedniej równowagi hormonalnej kobiety z PCOS mają problemy z owulacją, miesiączkowaniem i zajściem w ciążę. Pojawiają się u nich również problemy z regulacją poziomu insuliny. Nawet 70% kobiet z PCOS cierpi na insulinooporność, co powoduje, że we krwi krąży zbyt dużo insuliny (tzw. hiperinsulinemia).
Zbyt mała ilość snu
Niedobór snu zwiększa ilość białek zapalnych, stres oksydacyjny (nadmiar niestabilnych cząsteczek w organizmie, które powodują uszkodzenia komórek i tkanek) oraz poziom hormonu stresu w organizmie – kortyzolu. Czynniki te negatywnie wpływają na poziom cukru we krwi. Już jedna źle przespana noc może zwiększyć insulinooporność.
Cukrzyca ciążowa
Ze względu na zmiany hormonalne i przyrost masy ciała, które zachodzą w czasie ciąży, u wielu kobiet pod koniec ciąży pojawia się pewien stopień insulinooporności. Jeśli jednak insulinooporność stwierdzono jeszcze przed zajściem w ciążę, prawdopodobieństwo rozwinięcia się pełnoobjawowej cukrzycy ciążowej jest jeszcze większe.
Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby (NAFLD)
Insulinooporność może przyczynić się do rozwoju NAFLD, choroby wątroby, w której dochodzi do gromadzenia się tłuszczu w wątrobie. NAFLD występuje częściej u osób z nadwagą lub otyłością lub cierpiących na inne schorzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca typu 2. Osoby zmagające się z NAFLD powinny być bardziej kontrolowane pod względem chorób metabolicznych.
