Uderz w genealogię, a nożyce się odezwą
Nawiązując do powyższego, pragnę wykazać jakie korzyści możemy wynieść poprzez genealogiczne poszukiwania, jak bardzo wzbogacają one rodzinę, a często wchodzą na wyższy poziom wzbogacając naszą historię.
Wykorzystuję w tym celu znane przysłowie „Uderz w stół a nożyce się odezwą”. W powyższym wypadku zamieniłem stół w genealogię, mając na myśli opublikowany przez moją żonę Lidię temat o gen. Franciszku Pauliku, a nożycami będzie Centralne Archiwum Wojskowe Warszawa-Rembertów. Lidka opracowała ów temat na podstawie posiadanych pamiątek po rodzinie gen. Paulika i genealogicznych poszukiwaniach, a opublikowany został w miesiącu kwietniu br. na moim blogu. Natomiast w jaki sposób nożycami stało się CAWW-R wyjaśnię poniżej.
Jeden z dokumentów znajdujących się w CAWW-W dotyczący gen. Franciszka Paulika
Otóż tak się złożyło, że tematami publikowanymi na moim blogu zainteresował się IPN, w którym znalazł się człowiek piszący temat o oficerach czechosłowackich w Polskiej Armii w ostatnim 100-leciu. Generał Paulik jako Czech świetnie wpisywał się w ów temat, a ponieważ jego zasługi w zwycięstwo na bolszewikami w 1920 roku i wcześniej było wyraźne, więc skorzystał z materiałów zamieszczonych przez Lidkę i skontaktował się z nią. Lidka zezwoliła mu na wykorzystanie jej materiałów i udostępniła inne. W efekcie Lidka jako spadkobierczyni rodziny generała otrzymała w ramach wymiany sporo kopii jego dokumentów znajdujących się w CAWW-R.
Są to dokumenty unikatowe i nigdy nieznane rodzinie generała Paulika, jak i ogólnie dostępnej historii Polski, a dotyczą gen. Władysława Sikorskiego i gen. Józefa Hallera. Dokumenty potwierdzają nie tylko zasługi gen. Paulika, ale najciekawszym jest jego pismo do gen. W. Sikorskiego będącego dowódcą armii. Gen. Paulik prosi gen. Sikorskiego, żaląc się na gen. Hallera, że ten odsunął go od dowodzenia 13 dywizją kierując go na mało odpowiadające mu stanowisko. W jednym ze zdań żali się, że po 6 latach walki chciałby nareszcie pobyć z rodziną. Gen. Sikorski odnotował na piśmie swą decyzję o nadanie gen Paulikowi Krzyża Walecznych i Krzyż Virtuti Military za walkę w Wojnie Ojczyźnianej z bolszewikami.
Poniżej odzyskane z CAWW-R dokumenty.Kopia dokumentu znajdująca się w CAWW-R
Jeśli w zamian nieodbytego 6 maja spotkania w ŚTG we Wrocławiu temat ów mógłby się spotkać z zainteresowaniem o godzinie 17-tej poprzez kontakt członków w Internecie, to mam nadzieję, że Lidka chętnie wyjawi wszelkie szczegóły tej niezwykle interesującej przygody genealogicznej. Mija właśnie 100 lat od zwycięstwa nad bolszewikami, do którego walnie przyczynił się gen. Paulik w zwycięstwie nad Dźwiną i innymi walkami. Jego śmierć z rąk bolszewików w 1940 roku była zemstą za ów fakt.
Wyjawienie na światło dzienne owych faktów świadczy jednoznacznie jak pożyteczne mogą być genealogiczne poszukiwania, nie tylko dla rodziny, ale nawet tej pisanej przez duże H Historii. Warto więc uderzyć w stół, jak to zrobiła moja żona Lidia, aby odezwał się IPN, a z nim odkryte zostały nieznane historyczne materiały.
Teofil Lenartowicz
Wrocław, dnia 5 maja 2020 roku
