W sobotę, 30 listopada 2019 r. w Sali Królewskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II Stopnia im. M. Karłowicza w Mielcu odbyła się uroczystą galę jubileuszowa z okazji 55-lecia Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w Mielcu. Galę otworzył „Marszem” uczniowski zespół orkiestry dętej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Mielcu pod batutą Piotra Rysiewicza, a krótkiego wprowadzenia dokonał dyrektor Szkoły dr Ryszard Kusek.
Okolicznościowe wystąpienie wygłosił prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera Janusz Chojecki.
Przywitał Gości szczególnych, którzy zaszczycili swoją obecnością jubileuszową uroczystość, a wśród nich:
– posłankę na SEJM RP IX kadencji- panią Krystynę Skowrońską,
-wicewojewodę Podkarpackiego- panią Lucynę Podhalicz,
-Radnych Rady Powiatu Mieleckiego z jej wiceprzewodniczącym- panem Kazimierzem Gackiem,
– starostę Powiatu Mieleckiego- pana Stanisława Lonczaka,
– Radnych Miejskiej Rady z jej przewodniczącym panem Bogdanem Bieńkiem,
– wiceprezes Stowarzyszenia Miłośników Rzeszowa oraz Stowarzyszenia Nasz Dom-Rzeszów, panią prof. dr hab. Krystynę Leśniak-Moczuk
– przedstawicieli współpracujących z TMZM organizacji samorządowych Miasta Mielca oraz Powiatu Mieleckiego,
– przedstawicieli współpracujących z TMZM organizacji pozarządowych,
– dyrektorów mieleckich szkół i przedstawicieli samorządów szkolnych,
– przedstawicieli podmiotów gospodarczych wspierających działalność Towarzystwa,
– przedstawicieli mediów(KORSO, WCJ, Radio Leliwa, Radio Rzeszów, TVP Rzeszów, Hej.mielec)
Prezes Chojecki poinformował, iż Marszałek Województwa Podkarpackiego- pan Władysław Ortyl przekazał na jego ręce jubileuszowy adres.
Przechodząc do jubileuszowego meritum swojego wystąpienia prezes Janusz Chojecki przywitał w sposób szczególny obecnych na Sali byłych prezesów TMZM:
Tadeusza Łakomego, Józefa Witka, Jerzego Kazanę, a także Członków Honorowych, wśród których oprócz ww. byłych prezesów TMZM wymienił Pana Wiesława Kulikowskiego, wybitnego mieleckiego poetę, cenionego w kraju oraz zagranicą.
Prezes Chojecki wyraził ogromną radość z obecności ww., albowiem wraz z nimi pragnął dzielić radość świętowania tego pięknego Jubileuszu.
Prezes Chojecki poinformował, iż z okazji Jubileuszu 55-lecia TMZM wydało specjalną książkę albumową, którą następnie zaprezentował uczestnikom tej podniosłej uroczystości. Promowane wydawnictwo albumowe stanowi suplement do Księgi Jubileuszowej 50-lecia Towarzystwa wydanej w 2014 roku pod redakcją dr Włodzimierza Gąsiewskiego.
Promowane przez prezesa Janusza Chojeckiego wydawnictwo zawiera dokumentację zdjęciowo-tekstową ważniejszych dokonań oraz wydarzeń zorganizowanych przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej w latach 2015-2019. W ten sposób promowane podczas jubileuszowej uroczystości wydawnictwo uzupełnia działalność Towarzystwa w minionym 50- leciu o jego najważniejsze dokonania w ostatnich 5 latach, co pozwala mieć piękną dokumentację całego 55-lecia. Następnie prezes Janusz Chojecki dokonał oceny działalności TMZM pod Jego prezesurą w latach 2015-2019. Poniżej pełny tekst Jego oceny:
„Celem Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej XVI kadencji w latach 2015-
2018 było pomnażanie 50-letniego, jakże cennego, dorobku poprzednich Zarządów Towarzystwa oraz jego dostosowanie do wyzwań organizacyjno- prawno- ekonomicznych wynikających z nowych regulacji ustawowych dla organizacji pozarządowych i organizacji pożytku publicznego w kraju.
Cel ten został osiągnięty. Towarzystwo stworzyło niezbędną infrastrukturę organizacyjną oraz prawną niezbędną do współczesnego zarządzania podmiotem ekonomii społecznej. Uchwalony został w marcu 2017 roku nowy Statut Towarzystwa pozwalający na prawne usankcjonowanie zmian organizacyjno-ekonomicznych niezbędnych do znaczącego zdynamizowania działalności Towarzystwa. Źródłem naszej satysfakcji i motywacją do dalszego działania jest bardzo pozytywne postrzeganie aktywności Towarzystwa w mieleckim środowisku i dużej dynamiki jego rozwoju.
Zarząd XVII kadencji powołany na lata 2019-2022 w marcu br. w składzie nieznacznie
odbiegającym od poprzedniego, któremu mam zaszczyt ponownie przewodniczyć, przyjął za cel kontynuację działań Towarzystwa na stabilnym, wysokim jakościowo, poziomie.
Pragnę w tym miejscu serdecznie podziękować swoim współpracownikom z Zarządu oraz organów statutowych Towarzystwa, za ogromny wkład pracy oraz społeczne zaangażowanie, dzięki którym Towarzystwo uzyskało tak dobre wyniki w zmieniających się zewnętrznych warunkach działania w ostatnim pięcioleciu.
Pragnę podziękować władzom samorządowym województwa podkarpackiego, powiatu mieleckiego oraz miasta Mielca za nieocenioną pomoc dotacyjną i grantową w realizacji wielu znaczących imprez i uroczystości.
Serdeczne podziękowania kieruję również pod adresem naszych darczyńców, sponsorów
i reklamodawców z sektorów prywatnego i publicznego, za ich niezwykle znaczący wkład w uzyskaniu bardzo dobrych wyników Towarzystwa w ostatnim pięcioleciu.
Szczególne podziękowania kieruję do Zarządu Firmy ANKOL za trudne do przecenienia wsparcie procesu wydawniczego promowanego przeze mnie jubileuszowego Albumu.
Dziś mamy poczucie sukcesu, dobrze spełnionego obowiązku wobec naszej małej Ojczyzny. Wiemy, iż nie możemy spocząć na laurach. Jest jeszcze wiele do zrobienia dla społeczności Ziemi Mieleckiej i deklaruję, iż będziemy to czynić”
Następnie Prezes Janusz Chojecki prowadzący jubileuszowe spotkanie zapowiedział wręczenie odznaczeń państwowych, które odbyło się ściśle według obowiązującego scenariusza.
Odznaczenia państwowe wręczyła w imieniu Prezydenta RP- Pana Andrzeja Dudy wicewojewoda podkarpacki- pani Lucyna Podhalicz.
Złote Krzyże Zasługi przyznane na wniosek prezesa Zarządu TMZM otrzymali: JADWIGA KLAUS- Członek Zarządu i Prezes Klubu Środowisk Twórczych TMZM oraz ZBIGNIEW WICHERSKI – Wiceprezes Zarządu i Prezes Klubu Miłośników Lotnictwa TMZM.
Odznaczenia ministerialne (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego) – „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznane na wniosek prezesa Zarządu TMZM wręczone także przez Panią Wojewodę w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Pana Piotra Glińskiego, otrzymali:
-PIOTR DURAK – utalentowany poeta młodego pokolenia, dziennikarz, nauczyciel akademicki, podróżnik
-WIESŁAW KULIKOWSKI – wybitny poeta Ziemi Mieleckiej znany i ceniony w kraju oraz zagranicą
-JÓZEF WITEK – b. Prezes TMZM, Działacz Kultury, twórca encyklopedii Miasta Mielca
Specjalny Dyplom Uznania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymał JANUSZ WYZINA- Członek Zarządu i Prezes Klubu Turystyczno-Krajoznawczego TMZM, doskonały organizator, który swoją działalnością promuje Ziemię Mielecką w kraju oraz zagranicą.
Na zakończenie tej części głos zabrała pani Wicewojewoda, która złożyła gratulacje wszystkim Odznaczonym, a także jubileuszowe gratulacje oraz życzenia Zarządowi TMZM dalszej aktywnej działalności na rzecz mieleckiej społeczności. Prezes Janusz Chojecki podziękował Pani Wojewodzie za przyjęcie zaproszenia na jubileusz 55-lecia TMZM wręczając Jej bukiet biało-czerwonych kwiatów. Odbyła się też krótka sesja zdjęciowa Laureatów z Panią Wojewodą.
W drugiej części jubileuszowej uroczystości dokonano wręczenia tegorocznego obywatelskiego odznaczenia honorowego TMZM- PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH- SIGILLUM MERITI CIVILIS. Odznaczenie pośmiertnie otrzymali: BRACIA DZIAŁOWSCY (STANISŁAW i MIECZYSŁAW)- prekursorzy mieleckiego i polskiego Lotnictwa , a w kategorii osób żyjących Pani ANNA KOLISZ- założycielka firmy ANKOL i współtwórczyni niezwykle dynamicznego rozwoju Firmy, Kobieta Sukcesu doceniana przez polskie oraz międzynarodowe organizacje biznesowe, inicjatorka wielu działań prospołecznych na rzecz mieleckiego środowiska, promotorka Ziemi Mieleckiej w Polsce oraz na całym świecie.
Przed wręczeniem PIECZĘCI prezes Janusz Chojecki wygłosił laudacje na cześć Odznaczonych. Laudacje przedstawione zostaną oddzielnie.
Aktu wręczenia PIECZĘCI dokonał prezes Janusz Chojecki w asyście wiceprezesów TMZM: Zbigniewa Wicherskiego oraz Teresy Orczykowskiej. Odznaczenie w imieniu BRACI DZIAŁOWSKICH odebrał jedyny żyjący syn Stanisława Działowskiego- Pan BOGUSŁAW DZIAŁOWSKI- weteran żołnierz- górnik w towarzystwie najbliższej Rodziny : pana Jerzego Działowskiego- syna Mieczysława (nieobecnego z powodu choroby) dr inż. Zbigniewa Działowskiego (b. prezesa PZL Mielec) wnuka Stanisława Działowskiego i Jego małżonki pani Marii Działowskiej, pana Zdzisława Działowskiego- wnuka Stanisława Działowskiego- mechanika lotniczego oraz Luizy Działowskiej- prawnuczki Stanisława. Podczas aktu dekoracji obecni byli także: dyrektor ZSO Nr 1 w Mielcu- pani Joanna Gładyszewska wraz z przedstawicielami samorządu szkolnego, patronem tego Zespołu Szkół jest śp. st. sierż. pilot Stanisław Działowski, oraz wiceprezes Aeroklubu Mieleckiego im. Braci Działowskich -Pan Zbigniew Świerczyński.
Następnie prezes Janusz Chojecki po uprzedniej laudacji na cześć pani ANNY KOLISZ, dokonał aktu wręczenia PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH Laureatce. Asystowali Mu wiceprezesi TMZM: TERESA ORCZYKOWSKA oraz ZBIGNIEW WICHERSKI. Pani Annie Kolisz podczas aktu dekoracji towarzyszyli: mąż pan Czesław Kolisz oraz grono przyjaciół i współpracowników z firmy ANKOL: pani Anna Walewicz- Styczeń, pani Beata Fijałkowska, pan Paweł Dymek, pani Dorota Maksoń i inni.
Po wręczeniu PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH głos zabierali:
poseł na Sejm RP – pani Krystyna Skowrońska, starosta mielecki- pan Stanisław Lonczak, przewodniczący Rady Miejskiej pan Bogdan Bieniek wraz wiceprezydentem miasta Mielca panią Adrianą Miłoś, wiceprezes Stowarzyszenia Miłośników Rzeszowa oraz Nasz Dom- Rzeszów- pani prof. dr hab. Krystyna Leśniak-Moczuk, dyrektor Samorządowego Centrum Kultury-pani Joanna Kruszyńska. Wszyscy ww. złożyli na ręce prezesa Janusza Chojeckiego serdeczne jubileuszowe gratulacje, a także życzenia dalszej aktywnej działalności TMZM na rzecz Ziemi Mieleckiej, wręczając prezesowi Chojeckiemu okolicznościowe upominki oraz kwiaty.
Po wystąpieniach Gości prezes Janusz Chojecki zaprosił Wszystkich Obecnych na upominek kawowo-deserowy przygotowany przez restaurację „ Iskierka” w Mielcu.
Podczas poczęstunku prezes Janusz Chojecki wręczał jubileuszowy album 55-lecia TMZM Dostojnym Gościom Honorowym, byłym prezesom, laureatom, członkom honorowym TMZM.
Podczas części nieoficjalnej, kuluarowej, prezes Janusz Chojecki, wiceprezesi Teresa Orczykowska i Zbigniew Wicherski odbierali jubileuszowe gratulacje oraz życzenia dalszej dynamicznej działalności od Wszystkich Obecnych na jubileuszowej Gali.
Należy zaakcentować wspaniały występ szkolnej orkiestry dętej PSM w Mielcu pod batutą pana Piotra Rysiewicza, która swoim wykonaniem następujących utworów: „Marsz”, „Miasto 44”, „Wiązanka patriotyczna”, „Orkiestry Dęte” znakomicie uzupełniała i umilała program jubileuszowych uroczystości.
Zarząd TMZM składa Wielkie Podziękowania Panu Dyrektorowi Państwowej Szkoły Muzycznej I i II Stopnia w Mielcu panu dr Ryszardowi Kuskowi za współorganizację tego jubileuszowego wydarzenia na bardzo wysokim poziomie zarówno technicznym jak też merytorycznym.
Laudacja
na część Śp. Braci Stanisława oraz Mieczysława Działowskich z okazji wręczenia Im pośmiertnie Pieczęci Zasług Obywatelskich- Sigillum Meriti Civilis w dniu 30.11. 2019
STANISŁAW DZIAŁOWSKI urodził się 11 kwietnia 1900 r. w Mielcu, a Jego brat MIECZYSŁAW 16.08.1904 r. także w Mielcu. Synowie Walentego –oficera wojsk powstańczych 1963 r., który zmarł w dniu odzyskania przez Polskę niepodległości w dniu 11.11.2018 r.
To dzięki Braciom Działowskim, tradycje lotnicze miasta Mielca sięgają znacznie głębiej, niż przyjęło się uważać w mieleckim środowisku, nie tylko lotniczym. Obydwaj Bracia to pasjonaci lotnictwa. To im należy zawdzięczać, że Mielec w dużej mierze stał się tym, czym jest, a mówiąc o zarysie historii początku mieleckiego lotnictwa należy przynajmniej w skrócie przybliżyć Ich sylwetki:
W czasie I Wojny Światowej Stanisław Działowski jako kilkunastoletni chłopiec dotarł do Wiednia, gdzie zapłakanego i zagubionego w wielkim mieście przygarnęło z ulicy litościwe małżeństwo. Poznawszy jego zainteresowania umieścili go w szkole lotniczej, skąd w marcu 1916 roku wstępuje ochotniczo do lotnictwa armii Austrio – węgierskiej.
W odrodzonej Polsce Stanisław wstąpił do 2 Batalionu Lotniczego w Krakowie, przekształconego później w 2 Pułk Lotniczy. Ściągnął do siebie swego brata Mieczysława, gdzie wspólnie szlifują zawód mechanika lotniczego. Kiedy Stanisław wraz ze Szkołą pilotów przeniesiony zostaje z Krakowa do Bydgoszczy ściąga znów za sobą swego brata. Można powiedzieć, iż brat Mieczysław ciągle podążał za swoim starszym bratem Stanisławem.
Stanisław, zafascynowany lotnictwem studiuje pisma fachowe, cały czas marząc o własnej konstrukcji. Posiadając smykałkę techniczną skonstruował wspólnie z bratem Mieczysławem najpierw motocykl, a następnie szybowiec nazwany „Bydgoszczanką”. Pomimo niepowodzeń z „Bydgoszczanką” szybowiec uznany został za rewelację techniczną. Dzięki niemu ich nazwiska dostały się na łamy gazet, a oni weszli do kręgu konstruktorów lotniczych w kraju.
Będąc w trudnych warunkach materialnych, lokalowych i pod presją kpin ze strony otoczenia zbudowali awionetkę. Nie mieli do niej silnika, jednak szczęście im na tyle sprzyjało, że znaleźli sponsora. Był nim szewc Jan Krüger ofiarujący się zakupić silnik wraz ze śmigłem. Samolot oblatano 1 lutego 1926 roku, a osiągi samolotu stały się ówczesną rewelacją. Nazwę samolotu DKD-1 stworzyły pierwsze litery nazwisk konstruktorów i ofiarodawcy silnika, oraz liczba kolejnego egzemplarza. Sukces Mielczan został zauważony.
Następnym krokiem Działowskich było zdobycie uprawnień pilota. Stanisław był wyjątkowo pojętnym uczniem pilotażu. Licencję pilota zdobył w październiku 1926 roku, a jego brat Mieczysław 3 lata później, tj. w roku 1929 w Aeroklubie Akademickim w Krakowie.
Obaj Bracia sami skonstruowali kilka kolejnych odmian samolotu DKD.
Należy zdać sobie sprawę, że działania obu braci odbywały się bez należytych środków finansowych. Stanisław ożeniony z Bydgoszczanką miał liczną rodzinę obdarzoną 7 synami(jeden z nich-Bogusław jest tutaj z nami i odbierze osobiście przyznane Jego sławnemu Ojcu i Stryjowi odznaczenie Pieczęć Zasług Obywatelskich).Nic jednak nie mogło zahamować pasji lotniczej Stanisława.
Nie ustalono dokładnie, kiedy Stanisław Działowski po raz pierwszy przyleciał samolotem do Mielca lub tylko krążył nad Mielcem. Mogło to być w 1927 r., ponieważ po zdobyciu licencji pilota w 1926 r., od lutego 1927 r. pracował jako pilot w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie i w ramach ćwiczeń mógł samolotem „odwiedzić Mielec” i rodzinę,
Mielec stał się pierwszym miastem, które przyszło z pomocą finansową Braciom Działowskim. Poproszono tylko, aby na jednym ze swych samolotów umieszczony został herb miasta Mielca, co Działowscy spełnili. Od tej pory skrzydła Działowskich często pojawiały się nad Mielcem. (piękny model tego samolotu z herbem Mielca- Gryfem znajduje się w prywatnej kolekcji Wnuka Stanislawa Działowskiego- dr inż. Zbigniewa Działowskiego, towarzyszącego synowi Stanisława – Bogusławowi na dzisiejszej uroczystości).
W roku 1928, po zdobyciu przez Stanisława Działowskiego kilku prestiżowych nagród w II Krajowym Konkursie Awionetek( 29.10- 01.11.1928) na samolocie DKD-3, a także innych nagród na samolotach DKD-4 i DKD-5 przez zawodników Aeroklubu Krakowskiego, Stanisław Działowski zadedykował te nagrody mieszkańcom miasta Mielca, w rewanżu z okazji odniesienia tych sukcesów Rada Gminna Mielca wydała na cześć braci Działowskich specjalny bankiet, na który zaprosiła braci Działowskich. Na tymże bankiecie bracia Działowscy rzucili myśl zbudowania lotniska w Mielcu. Budowa lotniska turystycznego przy błoniach przy drodze do Kolbuszowej rozpoczęła się w 1929 r., a oddano je do użytku 5 lipca1931 r. Na uroczystość otwarcia lotniska zgromadziły się tłumy ludzi. Od tego momentu zainteresowanie lotnictwem w Mielcu stało się jeszcze większe.
Niezaprzeczalnym faktem jest, że miasto Mielec zarażone zostało przez Działowskich pasją lotniczą. Pasja ta udzieliła się całemu mieleckiemu społeczeństwu.
To na tej bazie i tradycji lotniczej, kiedy powstawał Centralny Okręg Przemysłowy- COP zdecydowano, że Polskie Zakłady Lotnicze PZL zlokalizowane zostaną w Mielcu. Dzięki zaszczepionej przez Działowskich pasji lotniczej i fakcie , że Mielec ma już lotnisko, a także społeczeństwo zafascynowane lotnictwem, przystąpiono wkrótce do budowy zakładu.
Po wybuchu II wojny światowej, jako rezerwista- ochotnik, wraz z synem Stanisławem juniorem Stanisław senior zgłasza się do 6 Pułku Lotniczego we Lwowie, a stamtąd na wojenną tułaczkę poprzez Francję do Anglii, gdzie młody Stanisław zostaje skierowany jako uczeń do fabryki samolotów. Ojciec natomiast jako pilot RAF-u latał w lotach patrolowych nad kanałem La Manche, skąd ranny znalazł się w szpitalu. Do ran dołączyły się komplikacje z poprzednich kontuzji, w wyniku których zmarł w marcu 1942 roku w Perth w Szkocji.
Tak zakończyły się losy tego niezwykłego człowieka, konstruktora, pilota i ojca licznej rodziny. Człowieka zrodzonego na Ziemi Mieleckiej, którą rozsławił przez swoją lotniczą pasję. Lata powojenne w czasach PRL-u nie sprzyjały legendzie, na którą swoim życiem zasłużył. Był przecież pilotem RAF-u w Anglii.
Mieczysław przeżył wojnę i mieszkał w Mielcu, ale za komunistycznych rządów w PRL-u został wyrzucony z Mieleckiego Aeroklubu, nie pozwolono Mu ani latać, ani wstępować na lotnisko. Był przecież sanacyjnym wojskowym pilotem, a Jego Brat walczył i zginął w obcym dla komunistycznej Polski i wrogim kraju.
Po odzyskaniu niepodległości w roku 1989 za sprawą mieleckiej Solidarności, nadszedł czas rehabilitacji Stanisława i Jego brata Mieczysława, a także ich Potomków.
Bracia Działowscy są patronami Aeroklubu Mieleckiego, albowiem powstanie i rozpoczęcie działalności Aeroklubu wiąże się bardzo ściśle z działalnością Jego Patronów przedstawionej wcześniej w bardzo ogólnym zarysie w mojej laudacji, St. sierż. pilot Stanisław jest patronem ZSO Nr 1 w Mielcu. Istnieje w Mielcu także ulica im. Stanisława Działowskiego, a także piękny mural na Smoczce dedykowany obydwóm Braciom. To wszystko jednak wciąż za mało, aby oddać należny Im hołd za zasługi, jakie położyli dla budowania świadomości lotniczej miasta Mielca, która w znaczącej mierze przyczyniła się do wyboru lokalizacji pod przyszłą fabrykę lotniczą w Mielcu w ramach COP oddaną w 1938 r., która stworzyła bardzo mocne fundamenty pod późniejszy powojenny rozwój mieleckiego lotnictwa oraz mieleckiego i polskiego przemysłu lotniczego, to Oni spowodowali, iż z małego prowincjonalnego miasta, Mielec stał się wkrótce lotniczą potęgą.
Niech symbol „Bracia Działowscy” oznacza najwyższą godność! Niech zatem przyznana pośmiertnie w dniu 5-go listopada br. Braciom Działowskim honorowa nagroda PZO- Sigillum Meriti Civilis będzie jednym z symboli hołdu, jaki składa po latach mieleckie środowisko, a pamięć o Nich i Ich wybitnych zasługach dla Ziemi Mieleckiej niech trwa dla obecnych i przyszłych pokoleń!
Mielec, 1 grudnia 2019
LAUDACJA NA CZEŚĆ ANNY KOLISZ – ZAŁOŻYCIELKI
I PREZES ZARZĄDU SPÓŁKI ANKOL z okazji wręczenia Jej
„Pieczęci Zasług Obywatelskich- Sigillum Meriti Civilis”w dniu 30.11.2019
Anna Kolisz urodziła się na Pomorzu Zachodnim w małej wsi Węgorzyno jako najmłodsza córka Franciszka i Heleny Mietkowskiej ( z domu Rutkowskiej). Rodzice pochodzili z Wileńszczyzny, ale w ramach akcji przesiedleńczej los rzucił ich na Pomorze. W poszukiwaniu lepszego życia Rodzina Mietkowskich przeprowadziła się do Świdwina (dawne woj. koszalińskie), gdzie 8-letnia Ania rozpoczęła nowy ważny etap życia. Ania miała dużo starsze rodzeństwo:2 siostry oraz niepełnosprawnego brata. Aby móc pomóc bratu zainteresowała się szkolnictwem specjalnym i w tym kierunku postanowiła się kształcić. Po skończonej szkole podstawowej w Świdwinie Anna kontynuowała naukę w Liceum Pedagogicznym w rodzinnym Świdwinie. Po maturze wybiera studia w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Tutaj, na początku studiów, poznaje Czesława-swojego przyszłego męża, ówczesnego studenta Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów w latach 70.ub. stulecia oboje, już jako o małżonkowie, zamieszkali w rodzinnym mieście Czesława, w Mielcu.
W Mielcu Anna odnalazła swoje miejsce na ziemi, stwarzające warunki do wszechstronnego rozwoju. Spełniała się i czuła potrzebna mieleckiemu społeczeństwu. Anna rozpoczęła pracę w Mielcu jako nauczycielka. Wykonywała ją z determinacją i pasją. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu organizacji i zarządzania oświatą. W wieku 25 lat objęła stanowisko dyrektora, najpierw Specjalnej Szkoły Podstawowej Nr 4, następnie Zbiorczej Placówki Szkolnej. Rozbudowała i zmodernizowała istniejącą placówkę. Przez 10 lat kierowała placówką i dużo starszym od siebie gronem pedagogicznym.
Stworzony od podstaw Zespół Szkół Specjalnych im. Janusza Korczaka w Mielcu był jej pierwszym znaczącym życiowym dziełem. Nowa placówka oświatowa spełniała oczekiwania mieleckiego społeczeństwa. Sama jej Założycielka traktowała ją jako pewne zrekompensowanie krzywdy i spłacenie długu wobec głuchoniemego brata Leonarda, a także wobec wszystkich pokrzywdzonych przez Los, zwłaszcza mielczan. Był to Jej ogromny sukces. W ten oto sposób Anna zdobywała pierwsze doświadczenia menedżerskie bardzo wysoko oceniane i nagradzane przez władze miejskie oraz oświatowe.
Od tego momentu zaczęła świadomie i odważnie tworzyć własną ścieżkę kariery uwzględniając swoje pasje i marzenia.
Obserwowane potrzeby rynkowe i szanse wymiany handlowej zrodziły w umyśle Anny pomysł na własny biznes. Po powrocie z synem do kraju po dłuższym rodzinnym pobycie z mężem w byłym ZSRR w związku z pracą męża Czesława jako szefa serwisu mieleckich samolotów w tym kraju, w roku 1991 zarejestrowała działalność gospodarczą w zakresie wymiany handlowej różnymi towarami z zagranicą. Nazwa zarejestrowanej firmy to ANKOL i pochodzi ona od pierwszych liter imienia i nazwiska jej założycielki. Był to pomysł podpowiedziany przez męża Czesława, który uważał, iż w ten sposób firma zyskuje konkretną tożsamość. Celem strategicznym młodej bizneswoman było zbudowanie rozpoznawalnej i silnej marki utożsamianej z profesjonalizmem, solidnością i niezawodnością. W krótkim czasie firma ANKOL zrealizowała pierwsze kontrakty za wschodnią granicę. W 1993 r. po zakończeniu kontraktu we Lwowie do Anny dołączył mąż Czesław, małżonkowie zdecydowali bowiem, że ich wspólny, niemały już wówczas, potencjał, należy wykorzystać na rzecz tworzącej się marki ANKOL. Tym samym rozpoczął się kolejny etap w historii rozwoju firmy, a zarazem początek wspólnej drogi biznesowej małżonków, trwającej do dziś.
Prowadząc rodzinny biznes małżonkowie mieli zawsze wspólną wizję dalszych działań i rozwoju firmy.
Zarządzanie spółką było dla Pani Ani nie tylko sposobem na zarabianie pieniędzy, ale pasją Jej Właścicielki. Pracując nie skupiała się na poklasku i splendorze, ale na zadawalającym efekcie końcowym. Już na początki lat 90. ub. wieku Firma ANKOL uzyskała wszelkie wymagane koncesje, zezwolenia i licencje niezbędne do prowadzenia wymiany sprzętem lotniczym zarówno dla sektora cywilnego jak też obronnego w kraju i na całym świecie, od Ameryki Południowej po kraje Europy i Dalekiego Wschodu. Marka ANKOL to ceniony w Polsce i w świecie za jakość, rzetelność kupiecką oraz odpowiedzialność, partner w biznesie.
Pani Anna Kolisz jest kobietą niezwykle przedsiębiorczą, jest wybitną osobowością polskiego i międzynarodowego biznesu, twórczyni marki ANKOL dbająca o jej międzynarodową pozycję i reputację. Laureatka wykreowała markę ANKOL znaną i cenioną na globalnym światowym rynku i równocześnie stworzyła markę kobiety niezwykle przedsiębiorczej, odważnej i silnej. Jej przedsiębiorczość to duża aktywność nie tylko w sferze biznesowej i w obrębie li tylko interesów swojej firmy, ale również w środowisku społecznym. Jednym z kluczowych ogniw strategii firmy ANKOL jest społeczna odpowiedzialność biznesu(Corporate Social Responsibility). Wiele organizacji społecznych, także pozarządowych, publicznych i charytatywnych z terenu ziemi mieleckiej są beneficjentami tej strategii.
Jako kobieta sukcesu prowadzi w ramach tej strategii rozległą działalność prospołeczną. Wspiera lokalne placówki oświatowe, obiekty kultu religijnego, inicjatywy społeczne na rzecz ludzi pokrzywdzonych przez los, zwłaszcza dzieci. Laureatka wspiera także różne inicjatywy na rzecz równości kobiet, przedsiębiorczości, ochrony środowiska, rozwoju kultury i sztuki.
Poprzez niezwykle dynamiczny rozwój swojej Firmy Laureatka kształtuje obraz środowiska gospodarczego Mielca i Ziemi Mieleckiej w Polsce i na całym świecie.
Pani Prezes Anna Kolisz jest laureatką wielu bardzo prestiżowych nagród i wyróżnień zarówno krajowych jak też na arenie międzynarodowej w obszarach biznesu, ekonomii, przywództwa, jakości, innowacji i zarządzania. Trudno jest wymienić je wszystkie w krótkiej laudacji, warto wspomnieć jednak o tym, że Laureatka , jako jedyna Polka została uhonorowana MEDALEM KRÓLOWEJ WIKTORII( Victoria Cross) –najwyższą nagrodą w Brytyjskiej Wspólnocie Narodów, Międzynarodową Nagrodą SOKRATES–2019)- najwyższym wyróżnieniem przyznawanym wybitnym osobowościom w dziedzinie ekonomii i gospodarki,. a także została mianowana AMBASADOREM BIZNESU NA POLSKĘ przez Eueopejskie Stowarzyszenie Przedsiębiorców(European Business Association) z Oxfordu za wybitne osiągnięcia, propagowanie wartości, odwagi i determinacji w dążeniu do celu oraz wyjątkowe wyczucie w biznesie.
Pani Prezes Anna Kolisz jest pierwszą kobietą, której Kapituła przyznała Pieczęć Zasług Obywatelskich – Sigillum Meriti Civilis, honorowe obywatelskie odznaczenie TMZM przyznawane postaciom wybitnie zasłużonym dla Ziemi Mieleckiej. Z tej mojej krótkiej laudacji nikt nie może mieć wątpliwości, iż nagroda ta dostała się w wyjątkowo godne ręce. Laureatka nie tylko wspiera liczne instytucje i organizacje prospołeczne działające w Mielcu i na Mieleckiej Ziemi, ale poprzez krajowe i międzynarodowe sukcesy biznesowe Jej Firmy i Jej samej, jest najlepszą Ambasadorką naszej Małej Ojczyzny w Polsce i na całym świecie.
