W dniu 19 listopada 2022 r. w wypełnionej po brzegi Sali Królewskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II Stopnia w Mielcu odbyło się uroczyste wręczenie Pieczęć Zasług Obywatelskich- Sigillum Meriti Civilis 2022.
Uroczystość otworzył wicedyrektor PSM Ireneusz Trela, po czym oddał głos przewodniczącemu Kapituły, Prezesowi Zarządu TMZM – Januszowi Chojeckiemu, który powitał przybyłych na tę uroczystość gości. Udział w tym ważnym wydarzeniu wzięli m.in. posłanka na Sejm RP – Krystyna Skowrońska; radny Sejmiku Podkarpackiego- Jan Tarapata; przewodniczący Rady Powiatu Mieleckiego- Marek Paprocki; Starosta Mielecki- Stanisław Lonczak; przewodniczący Rady Miejskiej –Bogdan Bieniek; zastępca prezydenta miasta Mielca – Paweł Pazdan; wiceprezydent miasta Mielca-Adriana Miłoś; przewodniczący rady gminy wiejskiej Mielec- Bogdan Cygan; wójt gminy wiejskiej Mielec – Józef Piątek; członek Zarządu PZL Mielec-A Lockheed Martin Company Artur Wojtas; prezes MARR- Łukasz Gajdowski, b. wieloletni dyrektor ZUA – Józef Roguz; dyrektorzy mieleckich szkół ponadpodstawowych: Arkadiusz Gałkowski(ZST), Zbigniew Rzeźnik(I LO), Radosława Kluzę(II LO), Małgorzata Jastrząb z Zespołu Szkół w Woli Mieleckiej, którzy współpracowali z TMZM w tegorocznym projekcie PZO. Prezes Chojecki przywitał imiennie przedstawicieli instytucji oraz organizacji pozarządowych współpracujących z TMZM: Joannę Kruszyńską-dyrektora SCK w Mielcu, prezesów SPPL PROMLOT: prof. dr hab. inż. Włodzimierza Adamskiego oraz Wita Błaszczaka, Elżbietę Kwiatkowską –prezesa MUTW oraz Janusza Pacholca-wiceprezesa MUTW, Stanisławę Rzeźnik- przewodniczącą Mieleckiej Rady Seniorów oraz jej zastępcę- Wacława Świerczyńskiego.
Ponadto prezes Chojecki przywitał ciepło licznych byłych i obecnych pracowników WSK PZL- Mielec, członków Kapituły, członków i sympatyków TMZM, sponsorów i donatorów TMZM, media obsługujące to wydarzenie. Szczególnie serdecznie Janusz Chojecki przywitał rodziny laureatów tegorocznej(VII) edycji odznaczenia.
Po przywitaniu prezesa Janusza Chojeckiego głos zabrała sekretarz Kapituły/ koordynator projektu PZO/wiceprezes TMZM/ twórca scenariusza oraz moderator uroczystości- Teresa Orczykowska, która zanim ogłosiła tegoroczny werdykt Kapituły, scharakteryzowała krótko czym jest odznaczenie PZO i jak ważną integrującą rolę odgrywa od 2016 r. w mieleckiej społeczności. Wymieniła także wszystkich laureatów poprzednich edycji. W kulminacyjnym fragmencie swojego wystąpienia Teresa Orczykowska ogłosiła uroczyście i oficjalnie tegorocznych laureatów tego prestiżowego honorowego odznaczenia. Zostali nimi: pośmiertnie śp. TADEUSZ RYCZAJ, a w kategorii osób żyjących JADWIGA KLAUS.
Laudację na cześć śp. Tadeusza Ryczaja wygłosił przewodniczący Kapituły/prezes TMZM- Janusz Chojecki, w której przedstawił wybitne niezaprzeczalne osiągnięcia WSK PZL- Mielec oraz miasta Mielca w okresie długoletniego kierowania przedsiębiorstwem przez dyrektora Tadeusza Ryczaja, a ich spuścizna ułatwiła proces przebiegu transformacji ustrojowej w Mielcu. Laudacja wspierana była prezentacją audiowizualną przygotowaną przez Teresę Orczykowską. Po zakończeniu aplaudowanej laudacji Janusz Chojecki zaprosił córkę śp. Dyrektora Tadeusza Ryczaja do odebrania Pieczęci Zasług Obywatelskich wraz ze statuetką mieleckiego Gryfa oraz legitymacją. Januszowi Chojeckiemu w ceremonii wręczenia odznaczenia towarzyszyli wiceprezesi TMZM- Teresa Orczykowska oraz Zbigniew Wicherski. Joanna Ryczaj podziękowała Kapitule za przyznane śp. Ojcu tego szlachetnego obywatelskiego odznaczenia nie kryjąc przy tym wzruszenia.
Po pięknym przerywniku muzycznym w wykonaniu Zespołu PSM pod kierunkiem Zdzisława Szymczyka, Janusz Chojecki wygłosił laudację na część drugiego laureata – Jadwigi Klaus, podczas której realizowana była także prezentacja audiowizualna przygotowana przez Zbigniewa Wicherskiego. W laudacji przedstawiony został olbrzymi artystyczny dorobek twórczy Laureatki, a także jej trudna do przecenienia społecznikowska działalność. Po zakończeniu aplaudowanej laudacji Janusz Chojecki poprosił Laureatkę do wręczenia Jej Pieczęci Zasług Obywatelskich wraz ze statuetką mieleckiego Gryfa. We wręczaniu odznaczenia Januszowi Chojeckiemu pomagali Teresa Orczykowska oraz Zbigniew Wicherski. Laureatka w swoim krótkim wystąpieniu podziękowała Kapitule za przyznanie Jej tak zaszczytnego odznaczenia, a także podziękowała wszystkim osobom i instytucjom za życzliwą oraz konstruktywną współpracę. Obydwie autorskie laudacje Janusza Chojeckiego będą udostępnione publicznie.
Po wręczeniu odznaczenia Jadwidze Klaus wspomniany już zespół muzyczny PSM wykonał okolicznościowy wspaniały mini koncert muzyczny. Nie obyło się bez bisów.
Po koncercie muzycznym Janusz Chojecki zwrócił się do uczestników o chęć zabrania głosu. Głos zabierali w kolejności: posłanka na Sejm RP- Krystyna Skowrońska, radny Sejmiku Podkarpackiego- Jan Tarapata, Starosta Mielecki- Stanisław Lonczak, I Zastępca Prezydenta Miasta Mielca- Paweł Pazdan, Włodzimierz Adamski. Wszyscy Oni gratulowali tegorocznym laureatom za ich olbrzymi dorobek i dokonania na rzecz Mielca oraz Ziemi Mieleckiej, dziękując także Zarządowi TMZM za pielęgnowanie i przywoływanie na pamięć postaci, które wybitnie przysłużyły się Ziemi Mieleckiej i jej promocji w kraju oraz poza jego granicami.
Po wystąpieniach Gości prezes Janusz Chojecki zaprosił wszystkich uczestników na poczęstunek przygotowany przez restaurację „Iskierka”. Podczas którego uczestnicy wspominali zarówno śp. Dyrektora Tadeusza Ryczaja oraz Jego dokonania, a także gratulowali Jadwidze Klaus przyznanego odznaczenia.
Relację z uroczystej Gali wręczenia tegorocznych Pieczęci Zasług Obywatelskich
Przygotował Janusz Chojecki, Mielec, 20.11.2022
LAUDACJA
na cześć śp. Tadeusza Ryczaja – Laureata Pieczęci Zasług Obywatelskich „Sigillum Meriti Civilis” 2022 w kategorii osób zmarłych, wybitnie zasłużonych dla Ziemi Mieleckiej
Tadeusz Ryczaj urodził się 28 sierpnia 1931 r. w Kowlu na Wołyniu. Do Mielca przybył
w 1939r. Tu zdał maturę, po której został zatrudniony w WSK Mielec na stanowisku księgowego, a następnie pełnił różne funkcje kierownicze i nadal się kształcił. W 1961 r. ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecna SGH) i uzyskał tytuł magistra ekonomii. W 1962 r. powierzono Mu funkcję zastępcy dyrektora
naczelnego ds. ekonomicznych, a w 1966 r. został mianowany dyrektorem naczelnym WSK Mielec i funkcję tę pełnił do 1989 r. Poza pracą zawodową pełnił wiele funkcji społecznych.
Był m.in. posłem na Sejm w latach 1985-1989, przewodniczącym Rady Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego (do 1985 r.), członkiem Rad Społecznych w Politechnice Rzeszowskiej
i w Politechnice Krakowskiej, członkiem Komisji Rozwoju Makroregionu Południowo-Wschodniego, członkiem Rady Nauki i Techniki Makroregionu Południowo-Wschodniego.
Piastując przez 23 lata stanowisko dyrektora naczelnego, w sposób bardzo znaczący, trudny do przecenienia, przyczynił się do dynamicznego rozwoju WSK Mielec poprzez budowę
i rozbudowę wielu obiektów przemysłowych, rozwijanie i wprowadzenie do produkcji szeregu nowych wyrobów, zarówno lotniczych jak też nie lotniczych, wśród nich samolotów rolniczych M-15, odrzutowych samolotów szkolno-bojowych TS-11 ISKRA, samolotów wielozadaniowych AN-28, samolotów rolniczo-gaśniczych mieleckiej konstrukcji M-18 Dromader, usterzenia do samolotów pasażerskich dalekiego zasięgu IŁ-86 oraz IŁ-96, pojazdów elektrycznych MELEX, aparatury paliwowej na licencji austriackiej firmy Fiedmann&Maier, silników wysokoprężnych LEYLAND SW-680 na licencji brytyjskiej, samochodów chłodni, wozów transmisyjnych dla TVP. W produkcji ww. wyrobów zastosowano najnowsze wówczas technologie.
Był człowiekiem odważnym podejmując w ówczesnej trudnej sytuacji geopolitycznej decyzje
o uruchomieniu wózków golfowych MELEX oraz samolotów M-18 Dromader na rynki zachodnie, głównie amerykańskie, tworząc zalążek usamodzielniania się WSK PZL Mielec
w rozwijaniu eksportu, zwłaszcza na tzw. rynki wolnodewizowe.
Dynamiczny rozwój produkcji wymagał odpowiedniego wzrostu zatrudnienia.
W latach 1966-1989 (tj. okresie kierowania fabryką przez Dyr. Tadeusza Ryczaja) zatrudnienie w WSK Mielec wzrosło z poziomu 12 tys. pracowników w roku 1966 do blisko 23 tys. w roku 1989, w tym wzrost kadry z wyższym wykształceniem z poziomu odpowiednio 120 pracowników w roku 1966 do ponad 2 000 w roku 1989. Dynamiczny rozwój WSK Mielec powodował wszechstronny rozwój infrastruktury oświatowej, kulturalnej i sportowej,
a także rozwój społeczno- gospodarczy miasta Mielca i Ziemi Mieleckiej.
Tadeusz Ryczaj poświęcił pracy w Mielcu prawie 40 lat swojego życia, w tym
23 lata na stanowisku dyrektora naczelnego, największego w tym czasie przedsiębiorstwa lotniczego w kraju, jednego z liderów produkcji eksportowej, gdzie udział WSK Mielec
w eksporcie ogółem całego kraju wynosił wówczas ponad 1%. Angażował się w utworzenie
w Mielcu bazy projektowo-rozwojowej, dzięki czemu znacznie zwiększyło się zatrudnienie osób z wyższym wykształceniem – prawie 20-krotnie w czasie jego pracy jako dyrektora naczelnego mieleckiej fabryki. Na początku kierowania przez Tadeusza Ryczaja WSK Mielec, fabryka produkowała w 100% wyroby według dokumentacji obcej, zaś w końcu jego pracy stanowiły one tylko 25%. Reszta wyrobów – to były już opracowania własne lub modernizacja do tej pory produkowanych. Jego wiedza i wybitne zdolności sprawiły, że kierowane przez Niego przedsiębiorstwo przeżywało niepowtarzalny okres wysokiej prosperity. Świadczy o tym dobitnie liczba wyprodukowanych w tym czasie samolotów; a było ich ponad 14 tysięcy oraz zatrudnienie, łącznie z OBR SK, pracowało w fabryce blisko 25 000 osób! Na bazie tak rozwiniętego przedsiębiorstwa mogła powstać w okresie przemian ustrojowych pierwsza w kraju Specjalna Strefa Ekonomiczna, w której utworzone firmy złagodziły skutki transformacji ustrojowej, przejawiające się wielkimi grupowymi zwolnieniami. Warto wspomnieć, iż Dyrektor Tadeusz Ryczaj już w latach 80. ub. wieku przeprowadził w WSK Mielec dalece idącą restrukturyzację wewnętrzną wyodrębniając poszczególne zakłady i rodzaje działalności (Zakład Lotniczy, Zakład Silnikowy, Zakład Aparatury Paliwowej, Zakład Pojazdów „Melex”, Zakład Utrzymania Ruchu, Zakład Usług Socjalnych), antycypując i ułatwiając późniejsze powstanie
w roku 1995 pierwszej w kraju Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
W okresie zarządzania fabryką przez Dyrektora Tadeusza Ryczaja zabezpieczała ona duże środki finansowe i wykonawców budownictwa mieszkaniowego, szkół, uczelni wyższych, ośrodków zdrowia, infrastruktury sportowej i kulturalno-rozrywkowej. Powstawały drogi, z wiaduktem nad torami, który dziś, dla wielu wydaje się, że po prostu zawsze był. WSK Mielec własnym transportem dowoziła pracowników z całego subregionu mieleckiego, a znaczną część produkcji w ramach programu deglomeracji lokowała w pobliskich miejscowościach (Czermin, Borowa, Rytwiany, Dębica) przyczyniając się także do ich rozwoju. Działania służące rozwojowi Mielca i mieleckiego subregionu były bowiem zawsze wielką pasją śp. Dyrektora Ryczaja. Dla tej pasji odrzucał intratne oferty wyższych stanowisk w rządzie w Warszawie.
Dyrektor Tadeusz Ryczaj miał ogromne wyczucie i talent w doborze osób, które
z czasem osiągały znaczące rezultaty na powierzanych im kierowniczych odcinkach pracy, przyczyniając się tym samym do bardziej dynamicznego rozwoju fabryki.
W czasie swojej długoletniej działalności na tak wysokim stanowisku nie zabiegał o własne korzyści materialne. Dobro wspólne, tj. lokalny przemysł, czyli tworzenie nowych miejsc pracy, miasto Mielec i Ziemię Mielecką, zawsze przedkładał nad osobistymi gratyfikacjami.
Dzięki realizacji koncepcji i długofalowej strategii Dyrektora Tadeusza Ryczaja Mielec przekształcił się, jak już wcześniej wspomniałem, z miasteczka z liczbą mieszkańców około 26 tysięcy w roku 1966 w ponad 65-tysięczne miasto, z rozległą działalnością kulturalną, oświatową i sportową na bardzo wysokim poziome, w miasto nazywane stolicą lotniczą Polski.
Dzięki Jego wyjątkowym zdolnościom menedżerskim, w tym strategiczno-antycypacyjnym, oraz oddaniu miastu Mielec i Ziemi Mieleckiej, łatwiej było uporać się z trudnymi i złożonymi skutkami ustrojowej transformacji zapoczątkowanej w 1989 r. już po przejściu Dyr. Tadeusza Ryczaja na emeryturę.
Dyrektor Tadeusz Ryczaj za swoje zawodowe dokonania wyróżniony został wieloma odznaczeniami państwowymi, m.in.: Orderem Sztandaru Pracy I Klasy, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także wpisem do „Księgi Zasłużonych dla Miasta Mielca”.
Bez wątpienia okres zarządzania fabryką przez śp. Dyrektora Tadeusza Ryczaja był okresem największej powojennej prosperity w historii WSK PZL Mielec oraz miasta Mielca i mieleckiego subregionu.
Od 1989 roku Dyrektor Tadeusz Ryczaj przebywał na zasłużonej emeryturze. Gdy odchodził na emeryturę miasto Mielec liczyło ponad 65 tys. mieszkańców, podczas gdy w roku 1966, kiedy obejmował stanowisko dyrektora naczelnego jak już wspomniałem wcześniej, niespełna 26 tys. Porównanie choćby tylko tych dwóch liczb zaświadcza o pięknej spuściźnie, jaką pozostawił po sobie Śp. Dyrektor Tadeusz Ryczaj dla Mielca i Ziemi Mieleckiej.
Dyrektor Tadeusz Ryczaj zmarł 1 stycznia 2010 r. Spoczywa w rodzinnym grobie na cmentarzu parafialnym w Chorzelowie koło Mielca.
Śp. Dyrektor Tadeusz Ryczaj dobrze przysłużył się miastu Mielec oraz Ziemi Mieleckiej
i na trwale zapisał się w pamięci mieleckiej społeczności. To postać bez wątpienie wybitnie zasłużona dla Mielca i Ziemi Mieleckiej.
Panie Dyrektorze, zapewniam Pana, iż pamięć o Panu i Pańskich dokonaniach na rzecz miasta Mielca i Ziemi Mieleckiej trwa i trwać będzie w sercach i umysłach kolejnych pokoleń wdzięcznych Panu mieszkańców Mielca i mieleckiego Regionu.
Niech Pan spoczywa w Pokoju!
Laudację przygotował i wygłosił Przewodniczący Kapituły, Prezes Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w Mielcu w dniu 19.11.2022
LAUDACJA
na cześć Jadwigi Klaus – Laureatki Pieczęci Zasług Obywatelskich
„SigillumMeritiCivilis” 2022 w kategorii osób żyjących- wybitnie zasłużonych dla Ziemi Mieleckiej
Urodzona w dniu 25.04.1949 r.w Działdowie w krainie Warmińsko- Mazurskiej.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1965 r. w Miejskim Domu Kultury w Działdowie jako instruktor kulturalno-oświatowy.
Od 1969 r. mieszka, pracuje i działa w Mielcu (53 lata). Po przyjeździe do Mielca podjęła pracę instruktora w Zakładowym Domu Kultury WSK oraz występowała w chórze i kapeli ZPiT „Rzeszowiacy”. W latach 1973-1975, już jako harcmistrz ZHP, prowadziła harcerski zespół „Ballada”.
W 1979 r. ukończyła studia z zakresu pedagogiki kulturalno-oświatowej na Uniwersytecie Śląskim – Filia w Cieszynie i otrzymała tytuł magistra pedagogiki. W 1983 r. przyznano Jej tytuł instruktora teatralnego I kategorii.
Jadwiga Klaus jest od zawsze pasjonatem muzyki, teatru i tańca, organizatorem
i animatorem działalności kulturalnej. W latach 1967-1969 była chórzystką w sławnych
w Polsce i w świecie Państwowym Ludowym Zespole Pieśni i Tańca „Śląsk” oraz w „Mazowszu”. Występowała także w innych zespołach artystycznych („Rzeszowiacy”, Big-Mielec Band, Senior Show), a także w mieleckich chórach: ”Melodia”, chórze parafialnym przy parafii Ducha Św. w Mielcu.
Jadwiga Klaus to niezwykle kompetentna instruktorka i animatorka kultury, tancerka
i śpiewaczka, wieloletni, zasłużony pracownik kultury w Mielcu i poza Mielcem, a także poza krajem (w Hiszpanii, po przejściu na emeryturę w roku 2009, przez rok prowadziła zespół śpiewaczy przy Stowarzyszeniach Polaków „Nasz Dom” w Getafe, występując z polskim
i hiszpańskim repertuarem w wielu znanych hiszpańskich miastach – Madryt, Saragossa, Santiago de Compostella, Toledo). Jako instruktor teatralny kierowała kilkoma zespołami teatralnymi na terenie powiatu mieleckiego.
Zasłużony pracownik Domu Kultury w Mielcu, instruktor i dyrektor Ośrodka Kultury Gminy Mielec w Wojsławiu, jako jego instruktor a potem dyrektor, kierownik Spółdzielczego Domu Kultury Mieleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Mielcu rozwijając jego działalność –
w Klubie Seniora na mieleckich Osiedlach Spółdzielni, a także rozwinęła teatr młodzieżowy „Gong, który wystawił kilku sztuk teatralnych reżyserowanych przez Laureatkę.
Laureatka to instruktor i wychowawca wielu młodych mielczan przygotowując ich do zawodowej kariery aktorskiej w renomowanych teatrach i filmach.
Jadwiga Klaus była także nauczycielem w kilku szkołach i terenowych ośrodkach kultury
w regionie mieleckim.
Od 2010 r., po przejściu na emeryturę angażuje się różne formy pracy artystycznej
i działalności na rzecz propagowania i rozwoju kultury w Mielcu i na Ziemi Mieleckiej.
Od 2011 r. pełni funkcję prezesa Klubu Środowisk Twórczych Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Wł. Szafera w Mielcu (największego klubu w Towarzystwie), rozwijając wiele inicjatyw kulturalnych w Mielcu i powiecie mieleckim (wystawy, wernisaże, przeglądy twórczości, plenery i warsztaty, cykliczny projekt kulturalny „Z Nurtem Wisłoki”).
Jako instruktor teatralny Domu Kultury Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu założyła Teatr Rozmaitości i jest reżyserem wielu wspaniałych sztuk teatralnych wystawianych przez ten teatr, m..in. „Damy i huzary”, „Wesele”, „Ożenek”, „Królowa Przedmieścia”, „Teatr Variete” i innych. Jest także założycielką dziecięcej Grupy Teatralnej „Antrakt” i reżyserem wystawianych przez tę Grupę sztuk.
Wspiera mieleckie grupy wokalne (musical „Siostrzyczki”).
Współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi, samorządami i instytucjami kultury.
Jadwiga Klaus to także wielki mielecki społecznik. Od roku 1985 jest niezwykle aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej (TMZM). Od 1998 r. pełni funkcje wiceprezesa, a następnie prezesa Klubu Środowisk Twórczych TMZM w Mielcu, którą to funkcję pełni do dnia dzisiejszego. Jako prezes Klubu Środowisk Twórczych współpracuje z wieloma ośrodkami kultury, organizując wiele wystaw, wernisaży, będąc również jurorem wielu konkursów recytatorskich (sama będąc wspaniałym recytatorem), konkursów teatralnych. Przygotowuje młodzież do egzaminów do szkół teatralnych. Jest członkiem Rady Osiedlowej Mieleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Mielcu. Członek Zarządu Towarzystwa Śpiewaczego „Melodia” i Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Wł. Szafera w Mielcu. Z jej inspiracji oraz dzięki wsparciu lokalnych samorządów wydanych zostało wiele pięknych jubileuszowych czy okolicznościowych albumów oraz publikacji książkowych i folderów z licznych plenerów i wystaw prezentujących dorobek artystów zrzeszonych w zarządzanym przez Laureatkę Klubie Środowisk Twórczych.
W roku 2018 w 100-tną rocznicę odzyskania niepodległości Laureatka wyreżyserowała dramat „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego wystawiony na deskach teatru „Rozmaitości” w DK SCK
w Mielcu dzięki wsparciu TMZM oraz Urzędu Marszałkowskiego w Rzeszowie. Sztuka ta była
z wielkim powodzeniem wystawiana na deskach wielu innych teatrów Podkarpacia.
Wynikiem starań Jadwigi Klaus są również jubileuszowe finansowe nagrody Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznane dla KŚT, a także wiele odznaczeń państwowych
i ministerialnych dla artystów zrzeszonych w KŚT.
Jadwiga Klaus to postać wybitnie zasłużona dla regionalnej oraz ogólnopolskiej kultury
i sztuki.
Za wyjątkową aktywność i dorobek w tworzeniu i upowszechnianiu kultury w Mielcu, powiecie mieleckim oraz na Podkarpaciu Jadwiga Klaus została odznaczona m.in.: Prezydenckim „Srebrnym” (2014) oraz Złotym Krzyżem Zasługi” (2019), Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2021), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (2014), Odznaką „Przyjaciel Dziecka”, Złotą Odznaką Jubileuszową 40 lat TMZM (2014), otrzymała także mielecką Honorową Nagrodę Albertus (2010) za wybitne zasługi w tworzeniu
i upowszechnianiu kultury, Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (1994), Złotą Odznaką Zasłużonego Działacza TPD (2000).
Jadwiga Klaus to bez wątpienia wybitna postać Mielca i Ziemi Mieleckiej, zaangażowana bez reszty we wzbogacaniu i tworzeniu kultury naszej Małej Ojczyzny, dostrzeganej nie tylko przez mieleckie środowisko, lecz również na Podkarpaciu, w innych miastach kraju, a także poza jego granicami. W pełni zasłużyła na przyznanie jej Pieczęci Zasług Obywatelskich- Sigillum Meriti Civilis – Honorowego Odznaczenia TMZM.
W imieniu własnym, Kapituły, a także Zarządu oraz Całej Społeczności Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej życzę Laureatce dużo dobrego zdrowia niezbędnego dla dalszego kreatywnego rozwijania działalności kulturalnej i jej propagowania w regionie mieleckim, w kraju, a także poza jego granicami.
Laudację przygotował i wygłosił Przewodniczący Kapituły PZO oraz Prezes Zarządu TMZM – Janusz Chojecki na uroczystej Gali w dniu 19 listopada 2022 r.
