Jesienią 2023 r. zrealizowano projekt dotyczący konserwacji i renowacji rzeźby „Biegaczki”, dzięki dofinansowaniu ze środków programu własnego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku pn.
“Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej-2023 pochodzących z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego”. Zarówno na etapie przygotowania projektu, jak i w trakcie jego realizacji, prace były wykonywane pod stałym nadzorem konserwatorskim.
Autorem pomnika „Biegaczki” jest Henryk Burzec (1919-2005), który w latach sześćdziesiątych był twórcą serii mieleckich żelbetonowych rzeźb. Pozostałe monumentalne rzeźbami z betonu to: „Lot”, „Radość życia”, „Miotacz” i „Tancerka”. Henryk Burzec za swoją prace i szczególne zasługi dla sztuki oraz znaczący wkład pracy społecznej na rzecz artystów plastyków został oznaczony w 1999 r. najwyższą Złotą Odznaką ZPAP.
Rzeźba „Biegaczki” powstawała w Mielcu w latach 1964-1966, pierwotnie rzeźba została usytuowana przy stadionie sportowym Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji – dawniej FKS „PZL-STAL”. Symbol „Biegaczek” w Mielcu to nie tylko rzeźba, ich symbol znajdował się także na starym logo MOSiR- u, a dzisiaj mimo kolorystycznych zmian logotypu Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji „Biegaczki” są nadal jego częścią i lokalnym symbolem SPORTU i współzawodnictwa.
Pomnik „Biegaczki” przedstawia dwie kobiety uchwycone w biegu i połączone biodrami. Forma przestrzenna sugeruje moment rywalizacji podczas przekraczania linii mety. Figury biegaczek są nienaturalnie wysmuklone oraz twarze i ciała pozbawione rysów i szczegółów anatomicznych. Oryginalna kolorystyka rzeźby jest monochromatyczna w odcieniu szarości.
W 2021r. pomnik został bezpiecznie przeniesiony wraz z częścią postumentu z poprzedniej lokalizacji między ulicami Kusocińskiego a Solskiego i obecnie „Biegaczki” znajdują się przed wejściem na nową halę sportowo-widowiskową przy ul. Kusocińskiego.
Rzeźba jest dostępna dla wszystkich odbiorców, zadbano także o odpowiednią nawierzchnię kierunkową typu FON, dzięki której poruszanie się wokół rzeźby jest bezpieczne również dla osób zaburzeniami narządu wzroku. Rzeźba tworzy integralną część z halą sportowo-widowiskową i stanowi lokalny symbol zwycięstwa. Dzięki wykonaniu prac konserwatorskich przywrócony został jej dawny blask, by kolejne pokolenia mogły czerpać z niej inspirację do odważnego dążenia do realizacji swoich sportowych marzeń i celów, a także większego wysiłku i aktywności sportowej.
PRACE KONSERWATORSKIE I RESTAURATORSKIE
Projekt zakładał wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich. Celem prac było przywrócenie walorów estetycznych i ochrona rzeźby przed postępującą erozją. W pierwszej kolejności zostały zabezpieczone osłabione elementy rzeźby. Następnie pomnik został oczyszczony z zanieczyszczeń i umyty wodą pod ciśnieniem. Wytypowano najbardziej osłabione fragmenty zapraw, które mogłyby ulec zniszczeniu podczas prac związanych z oczyszczaniem – ciśnienie wody było dostosowane do stanu zachowania podłoża.
Luźne nawarstwienia biologiczne wraz z kurzem zostały zmiecione szczotkami, a cała powierzchnia rzeźby została poddana opryskowi biobójczemu. Następnie wykonano impregnację wzmacniającą preparatem krzemoorganicznym. Po przerwie technologicznej, związanej z okresem sezonowania preparatu, przystąpiono do uzupełniania ubytków. Rysy, pęknięcia i drobne szczeliny zostały uzupełnione za pomocą drobnoziarnistej zaprawy iniekcyjnej, ubytki formy rzeźbiarskiej uzupełniono przy użyciu zaprawy mineralnej.
Dla polepszenia estetyki obiektu, wykonano scalanie kolorystyczne powierzchni betonu. Ostatnim działaniem była hydrofobizacja rzeźby. Wszystkie prace zostały wykonane na miejscu i nie wymagały transportu rzeźby. Na zakończenie prac wykonano scalenie kolorystyczne.
Dofinansowano ze środków programu własnego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku pn. Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej -2023 pochodzących z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
