Przedstawiciele władz samorządowych powiatu, miasta oraz służb mundurowych wspólnie oddali dziś cześć bohaterom podziemia niepodległościowego.
Tradycyjnie miejscem uczczenia pamięci Żołnierzy Wyklętych był Pomnik Żołnierzy Wyklętych na Polanie Niezłomnych w Szydłowcu. Monumentem tym upamiętniono łącznie ośmioro żołnierzy i dowódców, którzy na ziemiach mieleckich walczyli o niepodległość ojczyzny, tj. mjr Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”, chor. Wojciecha Lisa ps. „Mściciel”. plut./płk Aleksandra Rusina ps. „Rusal”, kpt. Tadeusza Gajdy ps. „Tarzan”, por. Tadeusza Jaworskiego ps. „Zerwikaptur”, mjr Władysława Bąkowskiego ps. „Gad”, mjr Władysława Fliska ps. „Ruszyc” i kpt. Jana Fijałkowskiego ps. „Wujek”.
Kwiaty i znicze przed pomnikiem złożyli wspólnie Starosta Powiatu Mieleckiego Stanisław Lonczak, Wicestarosta Powiatu Mieleckiego Andrzej Bryła, Prezydent Miasta Mielca Jacek Wiśniewski, Przewodniczący Rady Miejskiej w Mielcu Bogdan Bieniek, Komendant Powiatowy Policji w Mielcu podinsp. Tomasz Grazda oraz Zastępca Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Mielcu bryg. Marek Gawlak.
Przedstawiciele władz samorządowych oraz służb mundurowych pojawili się także w innym, ważnym miejscu pamięci w naszym mieście – przy symbolicznym pomniku ulokowanym za budynkiem dzisiejszej Bursy (ul. Kościuszki). To na tym terenie, ówcześnie będącym śmietnikiem komendy Milicji Obywatelskiej, skrycie pochowano ciała Wojciecha Lisa ps. „Mściciel” oraz Konstantego Kędziora ps. „Dąb” po brutalnym morderstwie w 1948 roku. Szczątki żołnierzy odnaleziono dopiero w 1992 roku. Przeniesiono je wówczas na Cmentarz Parafialny w Mielcu.
Przypomnijmy, że Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych jest świętem państwowym od 2011 roku. Dlaczego święto przypada na 1 marca? To tego dnia w 1951 roku w więzieniu mokotowskim wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce – będących ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami „Walki o Wolność i Niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją”.
Szacuje się, że w szczytowym okresie walki, w 1945 r., w podziemiu niepodległościowym działało bezpośrednio nawet 200 tysięcy osób, z czego 20 tysięcy walczyło w oddziałach partyzanckich. Kolejnych kilkaset tysięcy wspomagało ich zapewniając aprowizację, schronienie i łączność.
