Uczniowie i nauczyciele ZSB Mielec ukończyli kolejny międzynarodowy projekt europejski w ramach Akcji 2 programu Erasmus+ Edukacja szkolna – „From Columbus to Atlantis”. Pomimo nauki zdalnej w pandemii, dzięki technologii nadal podróżujemy i wirtualnie spotykamy się z uczniami z innych krajów europejskich! Odbyliśmy 5-dniową mobilność wirtualną „Dear Mir” zorganizowaną przez koordynatora projektu, nauczyciela z Anglii, pana Ian’a Kell na platformie ZOOM.
Pierwsze spotkanie w ramach ostatniej mobilności projektu Erasmus+ ′′ z udziałem 4 nauczycieli i 48 uczniów klas pierwszych i drugich Zespołu Szkół Budowlanych w Mielcu odbyło się 12 kwietnia 2021.
Na początek, w celu „przełamania lodów”, każda szkoła przedstawiła swoich uczniów, szkołę, region i kraj poprzez prezentacje i filmiki przygotowane przez uczniów i rozmowy. Każda szkoła ma swoją specyfikę, każdy region Europy swoje osobliwości – ta podróż w przestrzeni, chociaż wirtualnej, pokazała nam, że mamy podobne cechy, zajęcia ale i problemy.
Następnego dnia zajęliśmy się wyszukiwaniem pozytywnych aspektów pandemii w Europie. Uczniowie pokazali zdjęcia ze swojego życia w tym trudnym czasie, Wiktoria Turczyn przygotowała prezentację na bazie wykonanych przez naszych uczniów zdjęć i filmików oraz omówiła pozytywne aspekty zamknięcia spowodowanego przez covid. Każdy uczestnik mógł zapisać swoje pozytywy na wirtualnej ścianie – padlecie. Były to m.in. : spędzanie więcej czasu z rodziną, rozwijanie zainteresowań, głębsze przemyślenia, czytanie, oglądanie ciekawych filmów i ćwiczenia fizyczne.
Podczas kolejnego spotkania omawialiśmy tematy związane z zanieczyszczeniem środowiska. Każdy z 5 krajów przedstawił własną prezentację omawiającą zagrożenia, ale i rozwiązania problemu zanieczyszczania naszej planety. Nasz zespół złożony z uczniów 2TCp: Karolina Bielatowicz, Weronika Czapiga, Gabriela Guzior, oraz 2TB: Karol Jasiński, Katarzyna Kardyś, Przemysław Kilian, Roksana Leśniak, Paweł Mieszkowski, Sara Naprawa i Paula Rybka opracował bardzo ciekawą propozycję ratowania i racjonalnego wykorzystywania zasobów naszej planety. Pod kierownictwem nauczycielki Klaudii Rusin opracowany został projekt ekologicznej, wegańskiej restauracji zlokalizowanej w Mielcu. Ta samowystarczalna restauracja spotkała się z ogromnym uznaniem uczniów i nauczycieli z Włoch, Cypru, Anglii i Słowenii.
Projekt był bardzo dokładny.Obejmował konstrukcję budynku(z naturalnych komponentów – drewno, cegła), projekt ogrzewania (piec, ktory można zasilać zmielonymi odpadami i resztkami), projekt wykorzystania wody deszczowej w restauracji i restauracyjnym ogródku. Uczniowie opisali przeróżne sposoby, dzięki którym można uczynić budynek bardziej ekologicznym (Panele słoneczne, wiatrak wytwarzający prąd, rekuperację do odzyskiwania ciepła i inne. ) W restauracji używane będą opakowania biodegradowalne, ekologiczne środki czystości a nawet naczynia, które można zjeść (np. jadalne liście w roli tortilli) lub zmielić i spalić w piecu. Zachwycające były wizualizacje restauracji – naturalne drewno, kamień mnóstwo zieleni idealnie podkreślały styl eko restauracji. Projekt ogromnie spodobał się uczestnikom spotkania.
W czwartym dniu erasmusowskich spotkań prowadzący Ian Kell ze szkoły Shoton Hall w Anglii zaprosił uczniów z Polski, Włoch, Słowenii i Cypru do wspólnej aktywności na platformie nearpod.com : „Energy resourses”. Wpisywaliśmy nazwy urządzeń zasilanych energią elektryczną. Potem odpowiadaliśmy na pytania:
– Skąd bierzemy energię potrzebną do zasilania tych urządzeń?
– Jakie formy energii produkują rośliny?
– Czy wciąż wykorzystujemy energię pochodzącą z roślin?
Odpowiadając na kolejne pytanie: Jakie są różnice między odnawialną i nieodnawialną energią, skupiliśmy się na wpływie energii nieodnawialnej na nasze zdrowie, na nasze środowisko i na przyszłoszłość naszej planety. Podkreślaliśmy, jak ogromne znaczenie ma dla ludzkości korzystanie z odnawialnych źródeł energii.
Podczas ostatniego spotkania zastanawialiśmy się nad przyszłością naszej planety. Wszyscy jakoś dbamy o środowisko, coś robimy. Ale czy to „coś” to nie jest za mało? Uczniowie sprawdzili wiedzę na temat wpływu działalności człowieka na przyszłość naszej planety rozwiązując quiz „Forecasts” ułożony na platformie Kahoot. Uczniowie dowiedzieli się, że np. wielomilionowe miasto Bangkok znajdzie się w większości pod wodą już w latach 50-tych naszego wieku. Prognozuje się, że już w latach 30-tych naszego wieku lasy deszczowe Amazonii zamienią się w suchą sawannę. Liczba ludności na ziemi w ostatnich 50-ciu latach podwoiła się, a populacja dzikiej flory i fauny w ostatnich 50-ciu latach zmniejszyła się o 60%. Te liczby i prognozy dają nam dużo do myślenia. Widzimy, że potrzeba intensywniejszych działań na rzecz środowiska.
Każdy uczestnik projektu miał również możliwość poznania ciekawych rówieśników z Włoch, Słowenii, Cypru i Anglii i mogł z nimi porozmawiać w małych grupach w osobnych pokojach. Tam atmosfera sprzyjała zawieraniu znajomości, rozmowom na mniej oficjalne tematy no i uwalniała początkujących od stresu związanego ze swobodną komunikacją w języku angielskim. Dla wielu osób okazała się wielkim sukcesem – pomogła przełamać tak trudną do pokonania barierę językową.
